یکی از مشهورترین آیات قرآن، «آیة الکرسی» است که از جنبه‌های گوناگون مورد توجه قرار گرفته است.در همین راستا، برخی پاداش‌ها برای خواندن این فراز قرآنی در موقعیت‌های مختلف در نظر گرفته شده است.
شیعه نیوز: یکی از مشهورترین آیات قرآن، «آیة الکرسی» است که از جنبه‌های گوناگون مورد توجه قرار گرفته است.[1]
در همین راستا، برخی پاداش‌ها برای خواندن این فراز قرآنی در موقعیت‌های مختلف در نظر گرفته شده است:
خواندن آیة الکرسی پس از نماز
1. پیامبر اسلام فرمودند: کسى که در پى نماز واجب، «آیة الکرسى» مىخواند، تا نماز دیگر در پناه خداست.[2]
2. پیامبر خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ): «هر شخصی که پس از نماز واجب، آیة الکرسی را بخواند، خود خداوند او را قبض روح می‌کند و این شخص مانند کسی است که به همراه انبیاء جهاد کرده و به شهادت رسیده باشد».[3]
3. امام علی( علیه السلام ) از پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) نقل می‌کند: «هرکس پس از هر نماز واجب آیة الکرسى بخواند، این تنها مرگ است که فاصله او و بهشت خواهد بود(به مجرد مردن، وارد بهشت خواهد شد)، و تنها مردم راست‌گو و عابد بر این کار مواظبت خواهند کرد».[4]
خواندن آیة الکرسی قبل از خواب
1. امام صادق( علیه السلام ): «هرکس هنگام خوابیدنش سه بار آیة الکرسى و آیه‌اى که در سوره آل عمران است: "شَهِدَ الله أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ ..."[5] و آیه سخره[6] و آیه سجده را بخواند، دو شیطان بر او گمارده شود که او را از تیررس شیاطین دیگر حفظ کنند، چه بخواهند و چه نخواهند. به همراه آن دو، سى تن فرشته باشند که خداوند را حمد کنند و او را تسبیح، تهلیل و تکبیر گویند و براى او آمرزش خواهند تا آن بنده از خواب بیدار شود و همه ثوابش از آن او باشد».[7]
2. امام رضا( علیه السلام ): «هرکسی آیة الکرسى را هنگام خواب تلاوت کند، إن شاء الله از فلج شدن ترسى نخواهد داشت».[8]
خواندن آیة الکرسی در هنگام وضو
امام باقر( علیه السلام ): «هر کسی که بعد از وضو آیة الکرسی را بخواند، خداوند ثواب چهل سال [عبادت] را به او می‌دهد، چهل درجه او را بالا می‌برد و چهل حور العین به او داده می‌شود».[9]
خواندن آیة الکرسی برای مردگان
امام علی( علیه السلام ): «هرگاه مؤمن آیة الکرسى را بخواند و ثوابش را براى مردگان قرار دهد خداوند به هر حرفى از آیة الکرسى فرشته‌اى را قرار دهد که براى او تا روز قیامت تسبیح خدا کنند».[10]
خواندن آیة الکرسی در سجده
امام باقر( علیه السلام ): «کسی که آیة الکرسی را در حال سجده بخواند، هرگز داخل در آتش جهنم نخواهد شد».[11]
خواندن آیة الکرسی برای رهایی از ترس
امام صادق( علیه السلام ): «وقتی در مکان ترسناکی قرار گرفتی؛ این آیه را بخوان: "وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْنی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصیراً"[12] و زمانی که چیز ترسناکی به چشمت خورد آیة الکرسى را بخوان».[13]
[1]. ر.ک: 48521؛ آیة الکرسی
[2]. لخمی طبرانی، سلیمان بن أحمد، المعجم الکبیر، تحقیق، حمدی عبد المجید السلفی، ج 3، ص 84، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1404ق.
[3]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج 2، ص 626، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
[4]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 288، قم،شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق؛ أبوبکر بیهقی، أحمد بن حسین، شعب الإیمان، محقق، عبد العلی عبد الحمید حامد، اشراف، مختار أحمد الندوی، ج 4، ص 57، ریاض، هند، مکتبة الرشد، الدار السلفیة، چاپ اول، 1423ق.
[5]. آل عمران، 18: «خداوند، [با ایجادِ نظامِ واحدِ جهانِ هستى،] گواهى می‌دهد که معبودى جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش، [هر کدام به گونه‌اى بر این مطلب،] گواهى می‌دهند در حالى که [خداوند در تمام عالم] قیام به عدالت دارد معبودى جز او نیست، که هم توانا و هم حکیم است».
[6]. به آیه 54 سوره اعراف آیه سُخره گفته می‌شود. طریحى، فخر الدین، مجمع البحرین، تحقیق، حسینی، سید احمد، ج 3، ص 327، تهران، کتابفروشى مرتضوى، چاپ سوم، 1375ش.
[7]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، ص 539، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[8]. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 105، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، 1406ق.
[9]. شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص 45، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی‌تا.
[10]. دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلی الصواب، ج 1، ص 176، قم، الشریف الرضی، چاپ اول، 1412ق.
[11]. جامع الأخبار، ص 46.
[12]. اسراء، 80: «و بگو: پروردگارا! مرا [در هر کار،] با صداقت وارد کن، و با صداقت خارج ساز! و از سوى خود، حجتى یارى کننده برایم قرار ده!».
[13]. برقی، احمد بن محمد، المحاسن، محقق، محدّث، جلال الدین، ج 2، ص 36، قم، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق.
T
