به گزارش
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)
مجله اینترنتی ستاره نوشت: گاهی اوقات می شود که انسان دچار پوچی و سردرگمی می شود و احساس بی هدفی می کند. اگر تاکنون چنین احساسی به سراغتان آمده یا می ترسید که به سراغتان بیاید این مقاله را بخوانید.
سرگردانی چیست؟
گروهی از مردم دردی دارند که علائم آن گیجی و سرگردانی است. آن ها احساس پوچی و بی هدفی می کنند و هر روز به دنبال کسی یا چیزی به عنوان هدف می روند ولی روز بعد متوجه می شوند که آن هدف نمی تواند آن ها را راضی کند. برای همین ان را رها می کنند و هدف دیگری را دنبال می کنند. این گونه افراد همواره احساس تنهایی و کمبود می کنند.
چرا دچار سردرگمی می شویم؟
مشکل افرادی که دچار سردرگمی می شوند این است که نظام هستی و هدف اصلی خلقت انسان و جهان را نشناخته اند. این افراد باید بدانند که:
چرا خداوند انسان را خلق کرده است؟
ماموریتی که خداوند به انساسن سپرده است چیست؟
هدف از حیات دنیوی و اخروی چیست؟
عکس سردرگمی
چگونه از سرگردانی رهایی پیدا کنیم؟
بحث پوچ انگاری و تصادفی بودن جهان در آیه 24 سوره جاثیه این گونه بیان شده است:
«وَ قالُوا ما هِيَ إِلاَّ حَياتُنَا الدُّنْيا نَمُوتُ وَ نَحْيا وَ ما يُهْلِکُنا إِلاَّ الدَّهْرُ وَ ما لَهُمْ بِذلِکَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَظُنُّونَ»
«آنها گفتند: «چیزی جز همین زندگی دنیای ما در کار نیست گروهی از ما می میرند و گروهی جای آنها را می گیرند و جز طبیعت و روزگار، ما را هلاک نمی کند» آنان به این سخن که می گویند علمی ندارند، بلکه تنها حدس می زنند (و گمانی بی پایه دارند)»
خداوند در این آیه از کسانی سخن می گوید که در زندگی شان همواره احساس کوبود معنویت دارند و پوچی و تنهایی آنان را آزار می دهد. این در حالی است که مردم اهل خرد می دانند که چنین نیست و صاحب اختیار جهان، این دنیا را با طرح و برنامه خاصی خلق کرده و انسان هم نقشی دارد که باید آن را بشناسد و به انجام برساند؛ خداوند در آیات 190 و 191 سوره آل عمران درباره طرح و برنامه خلقت جهان می فرماید:
«إِنَّ في خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْبابِ. الَّذينَ يَذْکُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلي جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَکَّرُونَ في خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ»
«مسلماً در آفرینش آسمانها و زمین و آمد و رفت شب و روز نشانه هایی (روشن) برای خردمندان است. همان ها که خدا را در حال ایستاده و نشسته و آن گاه که بر پهلو خوابیده اند، یاد می کنند و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین می اندیشند (و می گویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریده ای، منزهی تو! ما را از عذاب آتش نگاه دار»
قرآن همه مردم را به راه حق و بندگی خداوند فرا می خواند. زیرا اگر انسان بنده خدا نباشد بنده هوای نفس و شیطان خواهد شد که نتیجه آن سرگردانی را در پی خواهد داشت. بنابراین راه نجات از سردرگمی، بندگی کردن برای کسی است که ما را آفریده و صاحب اختیار ما و همه جهان است؛ همانطور که در آیات 21 و 22 سوره بقره می خوانیم:
«يا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذي خَلَقَکُمْ وَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ. الَّذي جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ فِراشاً وَ السَّماءَ بِناءً وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَکُمْ فَلا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَنْداداً وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ»
«ای مردم! پروردگار خود را پرستش کنید آن کس که شما و کسانی را که پیش از شما بودند آفرید تا پرهیزکار شوید. آن کس که زمین را بستر شما و آسمان [جو زمین] را همچون سقفی بالای سر شما قرار داد و از آسمان، آبی فرو فرستاد و به وسیله آن میوه ها را پرورش داد تا روزی شما باشد. بنابراین برای خدا همتایانی قرار ندهید، در حالی که می دانید (هیچ یک از آنها، نه شما را آفریده اند و نه شما را روزی می دهند)»