? چند آیه از قرآن در مورد شرک:
? و پروردگارتان فرمود: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. ﴿غافر - 60)
?در حقیقت، آنهایی را که به غیر از الله، صدا می‌زنید، بندگانی همچون خود شما هستند؛ پس اگر راست مى‌گویید، آنها را صدا بزنید تا شما را اجابت کنند! ﴿اعراف - 94)
?و کسانى را که به غیر او صدا می‌زنید، مالک پوست هسته خرمایى (هم) نیستند. ﴿فاطر - 13)
?اگر آنها را صدا بزنید، صدای شما را نمی‌شنوند، و اگر (فرضاً) بشنوند، اجابتتان نمی‌کنند؛ و روز قیامت، شرک شما را انکار می‌کنند، و هیچ کس مانند (خداوند آگاه و) خبیر تو را (از حقایق ) با خبر نمی‌سازد. ﴿فاطر - 14)
?آنهایی را که صدا می‌زنند، (خود) به سوی پروردگارشان وسیله می‌جویند که کدام یک از آنها (به الله) نزدیک‌ترند، و امید رحمت او را دارند و از عذاب او می‌ترسند، همانا عذاب پروردگار تو (ترسیدنی و) درخور پرهیز است. (اسراء-57)
?و (الله) به شما فرمان نمی‌دهد که فرشتگان و پیامبران را اربابان خود بگیرید. آیا پس از آنکه اسلام آورده‌اید شما را به کفر فرمان مى‌دهد؟ (آل عمران - 80)
? و كيست گمراه‌تر از آن كس كه به غير الله كسى را مى‌خواند كه تا روز قيامت او را پاسخ نمى‌دهد، و آنها از دعايشان بى‌خبرند؟ (احقاف - 5)
? و بیشترشان به الله ایمان نمى‌آورند مگر اینکه (در همان حال) مشرکند. (یوسف - 106)
? بگو: در زمين بگرديد و بنگريد عاقبت كسانى كه قبلاً بودند چگونه بوده است؟ بيشترشان مشرک بودند. (روم - 42)
? آیا ما دلیل محکمی برای آنها نازل کردیم که از آنچه به او شرک می‌ورزیدند، سخن بگوید؟! (و آن را موجه بشمارد؟!) ﴿روم - 35)
? بگو کیست که از آسمان و زمین به شما روزى مى‌دهد؟ یا کیست که بر گوش‌ها و چشم‌ها مالکیّت دارد؟ و کیست که زنده را از مرده، و مرده را از زنده بیرون می‌آورد؟ و کیست که امور را تدبیر مى‌کند؟ خواهند گفت «الله». پس بگو آیا پروا نمى‌کنید؟! (یونس - 31)
? همانا الله اینکه به او شرک ورزیده شود را نمی‌آمرزد و غیر آن را برای هر کس که بخواهد می‌آمرزد، و هر که به الله شرک بورزد، قطعاً گناه عظیمی را افترا بسته است. (نساء - 48)
? و قطعاً به تو و به کسانى که پیش از تو بودند وحى شده است که اگر شرک بورزى، عملت تباه می‌شود و از زیانکاران خواهى شد. (زمر - 65)
? بگو: من فقط بشری مثل شما هستم؛ (فصلت - 6)
? بگو: من مالک زیان و خیری براى شما نیستم. ﴿جن - 21)
? بگو: به شما نمى‌گویم که خزینه‌ها و گنجینه‌هاى الله نزد من است؛ و غیب (نیز) نمى‌دانم؛ ﴿انعام - 50)
? (بگو:) اگر غیب می‌دانستم، از خیر و نفع برای خودم می‌افزودم و بدی و زیانی به من نمی‌رسید! من فقط برای گروهی که ایمان می‌آورند، بیم‌دهنده و مژده رسانم. ﴿اعراف – 188)
?بگو: «نماز من و قربانى من و زندگى من و مرگ من براى الله، پروردگار جهانيان است.» (انعام - 162)
سوره انعام - آیات 40 تا 43:
?بگو: «به نظر شما، اگر عذاب الله شما را دررسد یا رستاخیز شما را دریابد، اگر راست می‌گویید، کسى غیر از الله را مى‌خوانید؟»
?(نه،) بلکه تنها او را مى‌خوانید، و اگر او بخواهد رنج و بلا را از شما دور مى‌گرداند، و آنچه را که شرک می‌ورزید فراموش مى‌کنید.
?و به یقین، ما به سوى امّت‌هایى که پیش از تو بودند (هشدار دهنده‌هایی) فرستادیم، و آنان را به سختی و بیمارى دچار ساختیم، باشد که به تضرع (به درگاه خداوند) درآیند.
?پس چرا هنگامى که سختی‌های ما به آنان رسید تضرّع نکردند؟ لیکن دلهایشان قساوت پیدا کرد و شیطان آنچه را انجام مى‌دادند برایشان آراسته کرد.