دعا برای شوهر پولدار

خواستگار پولداری که امام رضا (ع) برای دختر فقیر فرستاد

در ادامه خبر گزیده ای از صحبت های حجت الاسلام و المسلمین قرائتی را با موضوع"محاسبه اعمال در قیامت" که در تاریخ 14 اردیبهشت 96 ایراد شده است را می خوانیدکه به پرسش ما پاسخ می دهد.

یک تاجری در تهران بود، با کشورهای مختلف معامله می کرد. آقازاده اش را هم با خودش می برد. این آقازاده در آن کشور خارج عاشق دختری شد و هر چه پدرش می خواست که دامادش کند، می گفت:همان دختر را می خواهم. هر کاری کرد، پسر گفت:الا و لابد اگر بناست که من داماد شوم، همان دختر خارجی را می خواهم. این تاجر با یکی از این هتلدارهای مشهد، رفیق بود. سالی دو سه بار در حرم امام رضا (ع) غبارروبی دارند. یعنی همه زوار ها نیستند، افراد خاصی در قبر برای غبارروبی می روند.

این مشهدی هتلدار، که تاجر بود، به آن تاجری که تجارت های بین المللی داشت، گفت:من می توانم پسرت را بیاور مشهد، من برای غبارروبی یک کاری می کنم که ایشان با امام رضا (ع) یک زیارت خلوت داشته باشد. البته زیارت هر چه شلوغ باشد ارزش دارد. نگو الحمدلله زیارت خوبی بود. می گوییم:چرا؟ بگویی:خلوت بود! هر چه شلوغ باشد، بهتر است. خوشی نکنید که زیارت خلوت است، خوشی کنید که جا گیرتان نیامد، از صحن سلام بدهید و بروید. این زیارت قبول است. این آقا هم، چون عاجز شده بود، آقازاده ای که عاشق آن دختر شده است، را برمی دارد و اینجا می آورد. امکان رفتن در فضای خلوت پیش می آید.

این تاجر بین المللی، می رود کنار ضریح، به یکی از عزیزانی که در ضریح است، می گوید:آقا این پارچه روی قبر را تکان بده، یک مقداری از غبارش را تبرکاً به من بده. می گوید:باشد. این پارچه ی روی قبر را تکان می دهد، یک ذره غبار را برمی دارد، می خواهد به او بدهد، می بیند از این سوراخ های ضریح نمی شود داد، یک کاغذ و دست نوشته ای، دل نوشته ای پیدا می کند، این گرد را در کاغذ می کند، این کاغذ را لوله می کند، به این آقا می گوید:بسم الله و از این پنجره ضریح بیرون می دهد.

تاجر بین الملل این را می گیرد و به پسرش می دهد. می گوید:من امام رضا (ع) را قبول دارم، این غبار هم تبرک است، اما اگر می خواهی دختر، دختر همان خارجی! خوب آقازاده گرد را می گیرد، وقتی باز می کند می بیند که این نامه ای از یک دختر است. نامه این است:السلام علیک یا علی بن موسی الرضا (ع) دختری هستم لیسانس، پدرم کارگر رفتگر شهرداری است، چون پدرم اسم و رسم ندارد، هیچ کس سراغ من نیامده است، بسیاری از دوستان من ازدواج کرده اند، یا امام رضا (ع) من تا الان خودم را نگاه داشته ام، واسطه شو من یک همسر داشته باشم.

حالا این کاغذ لای کاغذ ها بوده است که این گرد را داخل این کاغذ ریخته اند. این پسر تاجر بین الملل نامه را می خواند و به پدرش می گوید:برویم سراغ همین! می گوید:این به ما نمی خورد. اصلاً شاید مرده باشد. معلوم این نامه کی داخل ضریخ انداخته اند. اصلاً ممکن است، دروغ باشد، راست نباشد. می گوید:ببین! من تا حالا گفتم:ایران نه! حالا که گفتم:آره! دیگر بهانه نگیرید.

اسم همه در کامپیوتر هست. می روند در شهرداری و می پرسند که شما یک چنین آدمی دارید؟ بله! آدرس و خانه اش را می گیرند، با آن ماشین گران قیمت و آقازاده پولدار و تاجر بین الملل، می روند در خانه این رفتگر، در را می زند و می گوید:شما فلانی هستید؟ می گوید:بله! می شود ما اینجا یک چای بخوریم. می گوید:شما که باشید؟ می گویند:ما زوار امام رضا (ع) هستیم. می گوید:چه کسی شما را اینجا فرستاده است؟ می گوید:ب عداً معلوم می شود. پدر دختره را مسخره می کند. می گوید:خواستگار نیامد و نیامد و حالا هم که آمدند با ماشین دویست میلیونی آمدند. از تهران آمدند. می گوید شاید این ها از صدا و سیما آمده اند که فیلم بگیرند و خواستگار جدی نباشند، نقش بازی می کنند. می گویند:شما از صدا و سیما آمده اید فیلم بگیرید؟ می گویند:نه! فیلم چیست؟ می خواهیم یک چای بخوریم، راجع به دختر شما صحبت کنیم. بالاخره می گویند:بیاید. می آید و داماد یک نگاهی به این دختر می کند، پیش چشمش این دختر، خوشگل ترین دخترهای عالم می شود. می گوید من همین را می خواهم. می گویند:آقا لهجه اش به ما نمی خورد. می گوید:چه کار به لهجه اش دارید.

بابا فقیر است. تو وضعت خوب است، خانه برایش می خری. جهیزیه ندارد، وضعت خوب است، جهیزیه برایش می خری. هر شرطی را می گوید:می گوید حاضریم. رفت و آمد ها تکرار می شود، تکرار می شود، تا بالاخره برنامه ای می شود که این ها عقد بخوانند، دختر هنوز شک دارد که پسر او را می خواهد یا نه فیلم بازی می کند؟

دختر به پسر می گوید:تو را به امام رضا (ع) من را می خواهی. می گوید:والله تو را می خواهم. می گوید:تو از کجا خانه ما را بلد شدی؟ می گوید:مگر این نامه تو نیست. دختر می بیند که این دست خط خودش است، می گوید:تو در قبر رفته ای؟ می گوید:نه! من از کسی که در قبر رفته است، گفتم:خاک بده، خاک را که می خواست بیرون بدهد، وسیله نداشت و این کاغذ را از لای کاغذ ها بیرون آورد. گفت:امام رضا (ع) کار خودش را کرد.

اگر کسی با تقوا بود، خدا در قرآن می گوید:سه «یجعل» پشت سر هم است. سه «یجعل» داریم. «یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقانا» (انفال/ 29) «یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجا» (طلاق/ 2) «وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً» (انعام/ 122) نمی گوید:جعل! جعل یعنی یک بار شد و تمام شد. یجعل یعنی کارش این است. اگر به لقمه حرامی رسیدیم و نخوردیم، خدا اسمش جبار است، در دعای عید می گوییم:«وَ أَهْلُ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوت‏» یکی از برکات توسل ها همین است که انسان بیاید، ده دقیقه یک ربع حتماً لازم هم نیست که زیارتنامه بخواند، زیارتنامه هم بخوانید، بروید و یک کناری بنشینید، عمرتان را خودتان از خودتان حساب بکشید. دو رکعت نماز با توجه خوانده اید؟ آن کسانی که از شما ناراحت شده اند، عذرخواهی کرده اید؟ عیدی به خودت رسیدی به بچه های فامیل و بچه های همسایه هم رسیدی؟ یک مقداری حساب و کتاب ها را این رقمی حساب کنیم.