دعا برای رفع لجبازی

به گزارش خبرنگار سرویس قاب نقره برنا، همواره در جوامع بشری انسان‌هایی زندگی می‌کرده‌اند که گرچه دارای ظاهری سالم بوده‌اند، ولی نوعی تفاوت آشکار در اعمال و رفتار آنان نسبت به کردار رایج و متعارف افراد عادی جامعه وجود داشته است. این‌گونه افراد که در همه جوامع بشری و در میان پیروان همه ادیان و مذاهب، حضور داشته و دارند، بیش از حد متعارف در امور معمولی ـ اعم از مادی و معنوی ـ سخت‌گیری می‌کنند، به همه چیز شک دارند، به کسی اطمینان نمی‌کنند و در بسیاری از امور زندگی کارهای خود را با تردید انجام می‌دهند. به این افراد که متاسفانه در جامعه اسلامی نیز یافت می‌شوند، افراد «وسواسی» گفته می‌شود.

آنچه در ادامه می‌خوانید نظر آیت الله مظاهری درباره "راهکارهای عملی درمان وسواس" است که به آن اشاره شده است: این سؤال همواره در مبحث وسواس مطرح می‌شود که وسواسی چه باید بکند که دردش درمان شود؟ هر چند بیماری وسواس، بیماری سختی است و روان‌ پزشکان معالجه‌ را آن مشکل می‌دانند، اما اگر وسواسی به توصیه‌هایی که ذیلاً بیان می‌شود کاملاً و صد در صد عمل کند، حتماً نجات خواهد یافت و بهبودی و سلامتی او با یک برنامه‌ چند ماهه قابل تضمین است و ریشه‌ این درد به طور کلی نابود خواهد شد. شرط اساسی در این معالجه حرف شنوی و تبعیت بیمار وسواسی است. یکی از لوازم این درد همین است که شخص وسواسی لجوج و یک‌ دنده می‌شود. و چنانچه دست از لجبازی بردارد، مطمئن باشد که بیماری او قابل درمان است. مواردی که در درمان وسواس توصیه می‌شود به این شرح است:

1. دعا و توسلاولین سفارش برای درمان این بیماری، دعا، توسل و رابطه با خدا، برای رفع این صفت رذیله است. پروردگار عالم در قرآن می‌فرماید: من معلم اخلاق هستم. هیچ کس نمی‌تواند خودسازی کند، مگر آن که رحمت من شامل حال او شود تا موفق شود و ریشه‌ صفات رذیله را در وجود خود نابود کند.

«ای كسانی كه ایمان آورده‏‌اید، پای از پی گام‌های شیطان منهید، و هر كس پای بر جای گام‌های شیطان نهد، بداند كه او به زشت‌كاری و ناپسند وا می‏دارد، و اگر فضل خدا و رحمتش بر شما نبود، هرگز هیچ كس از شما پاك نمی‏شد، ولی این‏ خداست كه هر كس را بخواهد پاك می‏گرداند و خداست كه شنوای داناست.»(سوره نور، آیه 21)

به فرموده‌ قرآن اگر فضل و رحمت خدا نباشد، هیچ کس نمی‌تواند درخت رذالت را از دل خود برکند و درخت فضیلت را به جای آن غرس و بارور کند. از نظر این آیه‌ شریفه، وسواسی باید با رابطه با خدا، با دعا و راز و نیاز، از خدا بخواهد که این دردش را معالجه کند.

امام صادق(ع) فرمودند: شیطان موفق به وسوسه‌ بنده‌ای نمی‌شود مگر آن گاه كه از یاد خدا روی بگرداند و آن را سبك بشمارد و در جایگاه نافرمانی خدا قرار گیرد و فراموش كند كه خدا بر پنهان او آگاه است.

و همه خصوصاً وسواسی‌ها توجه داشته باشند که از نظر قرآن، دعا منهای توسل به جایی نمی‌رسد. قرآن در این باره می‌فرماید: «ای كسانی كه ایمان آورده‌‏اید، از مخالفت فرمان خدا بپرهیزید و وسیله‌‏ای برای تقرب به او بجویید و در راه او جهاد كنید، باشد كه رستگار شوید».(سوره مائده آیه 35)

پیامبر اکرم(ص) فرمودند: ائمه(ع) از فرزندان حسین(ع) می‌باشند. هر كس آنها را اطاعت كند، خدا را اطاعت كرده است و هر كس آنها را نافرمانی كند، نافرمانی خدا را كرده است. آنان حلقه و دستگیره‌ محكم و وسیله برای تقرب به درگاه الهی هستند.

حتی پیامبر اکرم(ص) هم بدون وسیله در خانه‌ خدا نمی‌رفتند. در روایتی از امیرالمؤمنین(ع) آمده است: یکبار از پیامبر(ص) خواستم تا برایم طلب مغفرت کند. پذیرفت و سپس به نماز ایستاد. وقتی دستش را برای دعا بالا برد، گوش فرا دادم می‌گفت: خداوندا به حقِ علی نزد خودت، او را بیامرز. گفتم: این چگونه دعایی بود؟ فرمود: آیا کسی گرامی‌تر از تو نزد خداوند هست که به واسطه‌ او طلب شفاعت کنم؟

وقتی پیامبر اکرم(ص) با توسل به در خانه‌ خدا می‌روند، ما نیز باید از ایشان الگو بگیریم. هر کسی صفت رذیله‌ای دارد و از خدا رفع آن را می‌خواهد، هر کسی گناه‌کار است و از خدا آمرزش گناهانش را می‌خواهد، باید با وسیله یعنی با چهارده‌معصوم(ع) به در خانه‌ خدا برود. وسواسی هم از این امر مستثنا نیست. باید از عمق جان با توسل به اهل‌بیت(ع)، خدا خدا کند تا پروردگار عالم به فریادش برسد.