عهد نامه ای به امام زمان

به مناسبت 9 ربیع، سالروز آغاز امامت حضرت حجت

آقا جان همین که شیعه زاده هستم یعنی عهدی از الست با شما داشته‌ام! حالا امروز که به‌نوعی غدیر دوم ما شیعیان است آمده‌ام توبه کنم از تمام پیمان‌شکنی‌ها و توبه شکستن‌هایم، آمده‌ام تجدید بیعت کنم با حضرتتان...

پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه علیهاالسلام: روز ۹ ربیع را شاید بتوان اولین عید بعد از محرم و صفر نامید، روز آغاز امامت منجی عالم بشریت، روز تجدیدعهد وارثان زمین با حضرت مهدی موعود(عج)! آری زمینی که حضرت آدم ابوالبشر خلیفه‌الله روی آن بود میراثی است که به تضمین الهی قرار است به بندگان صالح خداوند برسد «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ»(توبه/ ۳۳) در زبور پس از یاد انبیای الهی نوشتیم: زمین را بندگان صالح ما به ارث می‌برند.
چقدر دوست داشتیم در چنین روزی در خیمه جانان باشیم و در محضرت امام زمان خود تجدیدعهد کنیم. زانوی ادب بزنیم در محضرت امام خود و عرضه بداریم: آقاجان همین‌که شیعه زاده هستم یعنی عهدی از الست با شما داشته‌ام! حالا امروز که به‌نوعی غدیر دوم ما شیعیان است آمده‌ام توبه کنم از تمام پیمان‌شکنی‌ها و توبه شکستن‌هایم، آمده‌ام تجدید بیعت کنم با حضرتتان…
آه که چه ازمابهترانی این آرزو را با خود به گور بردند! و چقدر نگرانیم که نسل ظهور نسل فرزندانمان و ما در عصر انتظار دیده از جهان فروبندیم! فدای کلام حضرت امام صادق که فرمودند:«مَن ماتَ مِنكُم وَ هُوَ مُنتظِرٌ لِهذا الأَمرِ كان كَمَن هوُ مَعَ القائِمِ فی فُسطاطِه» هر کس از شما که در حال انتظار ظهور حضرت مهدی(عج) از دنیا برود، همچون کسی است که در خیمه و در معیت آن حضرت باشد. (بحار، ج ٥٢، ص ١٢٦) و اگر نبود این کلام امیدوارکننده چقدر مرگ در عصر غیبت ترسناک‌تر بود! چه آرامش‌بخش است گوهر کلام اهل‌بیت و چه لذت‌بخش است زندگی در سایه‌سار ایشان، منتظرانی که در عهد صبحگاهی‌شان از خداوند «فاخرجنی من قبری» می‌خواهند چه خوش‌عاقبت‌اند که اگر دعایشان اجابت شود یک‌بار مرگی تجربه خواهند کرد که چون زندگی در خیمه حضرت است و یک‌بار دیگر زندگی را تجربه می‌کنند که تا مرگ در حضور حضرت است. یک‌باره یادم به آن شهید مدافع حرم افتاد که با زرنگی خود «المؤمن کیس» را تفسیر نمود. محسن حججی که به انتظار امام زمان خود نه نشست! که قیام کرد، حرکت کرد، جهاد کرد و در وصیت پر از لطافتش از دوبار شهید شدن گفت! از شهادتی که زندگی را تفسیر می‌کند و از زندگی مجدد در زمان حضور برای شهادتی مجدد…
چه عاشقانه‌ای سرود که انسان را به یاد تجدیدعهدهای شب عاشورا می‌اندازد.
اینک ای امام زمان میدانم که صدایم را می‌شنوی و از صداقت پیمانم بیش از خودم باخبری، میدانم آنچه از من بر من پوشیده است از شما پنهان نیست! که فرمودید: «فَاِنّا یحیطُ عِلمُنا بِأَنبائِكُم و لایعزُبُ عَنّا شَیءٌ مِن اَخباركُم.»
ما از اوضاع شما کاملاً باخبریم و هیچ چیز از احوال شما بر ما پوشیده نیست. (بحار، ج ٥٣، ص ١٧٥)
می‌خواهم با شما تجدید بیعت کنم…
مردمان هر زمانی حجتی داشته‌اند میان خود و خداوند، و ما مردمان این زمان نیز حجتی داریم که شما باشید! امروز امان ما اهل زمین با شماست که فرمودید: «اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ كما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.»من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند.(بحار، ج ٧٨، ص ٣٨)
ای امان اهل آسمان و زمین، ای امام غایب از نظرها که صدای قلبمان از خودمان واضح‌تر می‌شنوی، که در دل‌ها یمان را میدانی و آنچه ما از خود نمی‌دانیم بر شما پوشیده نیست! در این روز بزرگ که سالروز شروع امامت شماست دوباره بیعت می‌کنم با حضرتتان و با شما عهد می‌بندم:
…

پایان پیام/ ۹۶۱۱۱

۲۶ آبان ۱۳۹۷ کد خبر: ۳۸۷۳۶

لینک صفحه کپی شد